خدایا

اگر اراده ات اقتضا کرده است که دل از همه چیز ببرّم و یکسره قلب خود را در اختیار تو بُگذارم،من نیز چُنین خواهم کرد و دنیا را سه طلاقه خواهم نمود و یکّه و تنها به سوی تو خواهم آمد...

ولی

ای خدای من

خوش دارم که هنگام وداع با دنیا،تنها باشم.جز تو کسی مرگ مرا نبیند،جز تو کسی قبر مرا نداند.

خوش دارم که به کلّی محو شوم،کسی بر من اشک نریزد،کسی عکس مرا به دیوارها نصب نکند،کسی به دیدار قبر من نیاید،فقط آسمان بلند و ستارگان زیبایش انیس سکوت ابدی من باشند.

خوش دارم که به کلّی بسوزم و خاکسترم به باد سپرده شود و چیزی از من در این دنیا باقی نمانَد.

خوش دارم آنقدر گمنام باشم که حتّی در خاطره ی تو ای خدای بزرگ نقش نبندم.

خوش دارم نیست شوم و در عالم نیستی،روحم به ابدیّت پیوندی دامی ببندد.