چطور ممکن است به من آرامش روحی دهد؟
خدایی که تکیه گاه خاکی را از من می گیرد،چطور ممکن است که تکیه گاهی روحی و آسمانی بخشد؟!
مقدّر شده است که مدام در حرکت باشم.حتّی در یأس و ناامیدی و شک غرق شوم.در دریای فقر و تنهایی غوطه بخورم،قلب مجروحم به هیچ عشقی التیام نگیرد و روح سرکش و بلندپروازم در هیچ آسمانی سیراب نشود.
مقدّر شده است که آنقدر بسوزم که به آتش سوزان پناه ببرم.آنقدر آب شوم که دیگر چیزی از من باقی نمانَد.از زندگی آنقدر خسته شوم که آرزوی مرگ کنم...